-1- Til
söngstjórans. Kóraítamaskíl.
-2- Eins og hindin, sem þráir vatnslindir, þráir sál mín
þig, ó Guð.
-3- Sál mína þyrstir eftir Guði, hinum lifanda Guði. Hvenær
mun ég fá að koma og birtast fyrir augliti Guðs?
-4- Tár mín urðu fæða mín dag og nótt, af því menn segja
við mig allan daginn: Hvar er Guð þinn?
-5- Um það vil ég hugsa og úthella sál minni, sem í mér
er, hversu ég gekk fram í mannþrönginni, leiddi þá til Guðs húss með
fagnaðarópi og lofsöng, með hátíðaglaumi.
-6- Hví ert þú beygð, sál mín, og ólgar í mér? Vona á
Guð, því að enn mun ég fá að lofa hann, hjálpræði auglitis míns og Guð minn.
-7- Guð minn, sál mín er beygð í mér, fyrir því vil ég
minnast þín frá Jórdan- og Hermonlandi, frá litla fjallinu.
-8- Eitt flóðið kallar á annað, þegar fossar þínir duna,
allir boðar þínir og bylgjur ganga yfir mig.
-9- Um daga býður Drottinn út náð sinni, og um nætur syng
ég honum ljóð, bæn til Guðs lífs míns.
-10- Ég mæli til Guðs: Þú bjarg mitt, hví hefir þú gleymt
mér? hví verð ég að ganga harmandi, kúgaður af óvinum?
-11- Háð fjandmanna minna er sem rotnun í beinum mínum, er
þeir segja við mig allan daginn: Hvar er Guð þinn?
-12- Hví ert þú beygð, sál mín, og ólgar í mér? Vona á
Guð, því að enn mun ég fá að lofa hann, hjálpræði auglitis míns og Guð minn.
