Vegstikur
29. dags mánaðarins
Dagar mannsins eru sem grasið,
hann blómgast sem blómið á mörkinni,
er vindur blæs á hann
er hann horfinn,
og staður hans
þekkir hann ekki framar.
En miskunn Drottins
við þá er óttast hann
varir frá eilífð til eilífðar,
og réttlæti hans nær
til barnabarnanna,
Sem skuggi eru dagar vorir á
jörðunni,..
-
Óttast þú ekki, þegar einhver
verður ríkur,
þegar dýrð húss hans verður mikil,
því að hann tekur ekkert af því með
sér, þegar hann deyr,
auður hans fer ekki niður þangað á eftir honum.
Kenn oss að telja daga vora,
að vér megum öðlast viturt hjarta.
Hvað stoðar það manninn
að eignast allan
heiminn,
en fyrirgjöra sálu sinni?
Sannlega, mennirnir eru gras.
Grasið visnar, blómin fölna,
en orð Guðs vors
stendur stöðugt
eilíflega.
Og heimurinn fyrirferst og fýsn hans,
en sá, sem gjörir Guðs vilja,
varir að eilífu.
Nú er hagkvæm tíð,
nú er
hjálpræðis dagur.
Heimurinn í núverandi mynd
líður
undir lok.
Gefum gætur hver að öðrum
og hvetjum hver annan
til kærleika og góðra verka.
uppörvið hver annan,
og það því fremur sem þér sjáið að
dagurinn færist nær.
|