Til söngstjórans.
Eftir Davíð, þjón Drottins,
er flutti Drottni orð þessara ljóða,
þá er Drottinn frelsaði hann
af hendi allra óvina hans
og af hendi Sáls.
Hann mælti: Ég elska þig,
Drottinn, þú styrkur minn.
Drottinn, bjarg mitt og vígi
og frelsari minn,
Guð minn, hellubjarg mitt,
þar sem ég leita hælis,
skjöldur minn
og horn hjálpræðis míns,
háborg mín!
Lofaður sé Drottinn, hrópa
ég,
og ég frelsast frá óvinum mínum.
Brimöldur dauðans umkringdu mig,
elfur glötunarinnar skelfdu mig,
snörur Heljar luktu um mig,
möskvar dauðans féllu yfir mig.
Í angist minni kallaði ég á
Drottin,
og til Guðs míns hrópaði ég.
Hann heyrði raust mína
í helgidómi sínum,
og óp mitt barst til eyrna honum.
Jörðin bifaðist og nötraði,
undirstöður fjallanna skulfu,
þær bifuðust,
því að hann var reiður,
reykur gekk fram úr nösum hans
og eyðandi eldur af munni hans,
glóðir brunnu út frá honum.
Hann sveigði himininn og steig
niður,
og skýsorti var undir fótum hans.
Hann steig á bak kerúb
og flaug af stað
og sveif á vængjum vindarins.
Hann gjörði myrkur að skýli
sínu,
regnsorta og skýþykkni
að fylgsni sínu
allt um kring.
Frá ljómanum fyrir honum
brutust hagl og eldglæringar
gegnum ský hans.
Þá þrumaði Drottinn á himnum,
og Hinn hæsti lét raust sína gjalla.
Hann skaut örvum sínum
og tvístraði óvinum sínum,
lét eldingar leiftra
og hræddi þá.
Þá sá í mararbotn,
og undirstöður jarðarinnar urðu berar
fyrir ógnun þinni, Drottinn,
fyrir andgustinum
úr nösum þínum.
Hann seildist niður af hæðum
og greip mig,
dró mig upp úr hinum miklu vötnum.
Hann frelsaði mig
frá hinum sterku óvinum mínum,
frá fjandmönnum mínum,
er voru mér yfirsterkari.
Þeir réðust á mig á mínum
óheilladegi,
en Drottinn var mín stoð.
Hann leiddi mig út á víðlendi,
frelsaði mig,
af því að hann hafði þóknun á mér.
Drottinn fer með mig eftir
réttlæti mínu,
eftir hreinleik handa minna
geldur hann mér,
því að ég hefi varðveitt
vegu Drottins
og hefi ekki reynst ótrúr Guði mínum.
Allar skipanir hans hefi ég fyrir
augum,
og boðorðum hans
þokaði ég eigi burt frá mér.
Ég var lýtalaus fyrir honum
og gætti mín við misgjörðum.
Fyrir því galt Drottinn mér
eftir réttlæti mínu,
eftir hreinleik handa minna
fyrir augliti hans.
Gagnvart ástríkum ert þú
ástríkur,
gagnvart ráðvöndum ráðvandur,
gagnvart hreinum hreinn,
en gagnvart rangsnúnum
ert þú afundinn.
Þú hjálpar þjáðum lýð,
en gjörir hrokafulla niðurlúta.
Já, þú lætur lampa minn
skína,
Drottinn, Guð minn,
þú lýsir mér í myrkrinu.
Því að fyrir þína hjálp brýt
ég múra,
fyrir hjálp Guðs míns
stekk ég yfir borgarveggi.
Vegur Guðs er lýtalaus,
orð Drottins er hreint,
skjöldur er hann öllum þeim
sem leita hælis hjá honum.
Hver er Guð nema Drottinn,
og hver er hellubjarg utan vor Guð?
Sá Guð sem gyrðir mig
styrkleika
og gjörir veg minn sléttan,
sem gjörir fætur mína sem hindanna
og veitir mér fótfestu á hæðunum,
sem æfir hendur mínar til
hernaðar,
svo að armar mínir benda eirbogann.
Og þú gafst mér skjöld
hjálpræðis þíns,
og hægri hönd þín studdi mig,
og lítillæti þitt gjörði mig mikinn.
Þú rýmdir til fyrir skrefum
mínum,
og ökklar mínir riðuðu ekki.
Ég elti óvini mína
og náði þeim
og sneri ekki aftur,
fyrr en ég hafði gjöreytt þeim.
Ég molaði þá sundur,
þeir máttu eigi upp rísa,
þeir hnigu undir fætur mér.
Þú gyrtir mig styrkleika til
ófriðarins,
beygðir fjendur mína undir mig.
Þú lést mig sjá bak óvina minna,
og fjendum mínum eyddi ég.
Þeir hrópuðu,
en enginn kom til hjálpar,
þeir hrópuðu til Drottins,
en hann svaraði þeim ekki.
Og ég muldi þá sem mold á jörð,
tróð þá fótum sem saur á strætum.
Þú frelsaðir mig úr fólkorustum,
gjörðir mig að höfðingja þjóðanna,
lýður sem ég þekkti ekki
þjónar mér.
Óðara en þeir heyra mín
getið,
hlýða þeir mér,
útlendingar smjaðra fyrir mér.
Útlendingar dragast upp
og koma skjálfandi
fram úr fylgsnum sínum.
Lifi Drottinn,
lofað sé mitt bjarg,
og hátt upp hafinn
sé Guð hjálpræðis míns,
sá Guð sem veitti mér hefndir
og braut þjóðir undir mig,
sem hreif mig úr höndum óvina
minna.
Og yfir mótstöðumenn mína hófst þú mig,
frá ójafnaðarmönnum frelsaðir þú mig.
Fyrir því vil ég vegsama
þig,
Drottinn, meðal þjóðanna
og lofsyngja þínu nafni.
Hann veitir konungi sínum mikla
hjálp
og auðsýnir miskunn sínum smurða,
Davíð og niðjum hans að eilífu.
