Vegstikur 5. dags mánaðarins

 
Ákalla mig á degi neyðarinnar, 
og ég mun frelsa þig, 
og þú skalt vegsama mig.

Hví ert þú beygð, sál mín,
og ólgar í mér?
Vona á Guð,
því að enn mun ég fá að lofa hann,
hjálpræði auglitis míns og Guð minn.

  Þú hefir heyrt óskir hinna voluðu,
Drottinn, þú eykur þeim hugrekki,
hneigir eyra þitt.

 Þú, Drottinn, ert góður og fús til að fyrirgefa,
gæskuríkur öllum þeim er ákalla þig.

 Jakob sagði við heimafólk sitt
og alla, sem með honum voru:
Kastið burt
þeim útlendu goðum,
 sem þér hafið hjá yður,
og hreinsið yður og hafið fataskipti,
og skulum vér taka oss upp og fara upp til Betel.

Vil ég reisa þar altari þeim Guði,
sem bænheyrði mig á tíma neyðar minnar
og hefir verið með mér á þeim vegi,
sem ég hefi farið.

 Lofa þú Drottin, sála mín,
og gleym eigi neinum velgjörðum hans.

Ég vil elska Drottin,
af því að hann heyrir grátbeiðni mína.
 Hann hefir hneigt eyra sitt að mér,
og alla ævi vil ég ákalla hann.
 
Snörur dauðans umkringdu mig,
angist Heljar mætti mér,
ég mætti nauðum og harmi.

Þá ákallaði ég nafn Drottins:
Ó, Drottinn, bjarga sál minni!