Vegstikur 7. dags
mánađarins
Hann kennir hinum ţjökuđu
veg sinn.
Sćlir eru hógvćrir, ..
Ég sá,
ađ hinir fljótu ráđa ekki yfir hlaupinu,
né kapparnir yfir stríđinu,
né heldur spekingarnir yfir brauđinu,
né hinir hyggnu yfir auđnum,
né vitsmunamennirnir
yfir vinsćldinni, ..
Hjarta mannsins upphugsar veg hans,
en Drottinn stýrir gangi hans.
Til ţín hef ég augu mín,
ţú sem situr á himnum.
Eins og augu ţjónanna
mćna á hönd húsbónda síns,
eins og augu ambáttarinnar
mćna á hönd húsmóđur sinnar,
svo mćna augu vor á Drottin, Guđ vorn,
Gjör mér kunnan ţann veg,
er ég á ađ ganga,
ţví ađ til ţín hef ég sál mína.
Guđ vor, munt ţú eigi láta dóm yfir ţá ganga?
Ţví ađ vér erum máttvana
gagnvart ţessum mikla mannfjölda,
er kemur í móti oss.
Vér vitum eigi, hvađ vér eigum ađ gjöra,
heldur mćna augu vor til ţín.
Ef einhvern yđar brestur visku,
ţá biđji hann Guđ,
sem gefur öllum örlátlega og átölulaust,
og honum mun gefast.
Ţegar hann kemur,
andi sannleikans,
mun hann leiđa yđur í
allan sannleikann.
|