Vegstikur
11. dags mánađarins
Ver eigi fjarri mér,
ţví ađ neyđin er nćrri,
og enginn
hjálpar.
Hversu lengi, Drottinn,
ćtlar ţú ađ
gleyma mér međ öllu?
Hversu lengi
ćtlar ţú ađ
hylja auglit ţitt fyrir mér?
Hversu
lengi
á ég ađ
bera sút í sál, harm í hjarta
dag frá degi?
Hyl eigi auglit ţitt fyrir mér,
vísa ţjóni ţínum eigi frá
í reiđi.
Ţú hefir veriđ fulltingi mitt,
hrind mér eigi burt og
yfirgef mig eigi,
ţú Guđ hjálprćđis míns.
Drottinn er nálćgur öllum sem ákalla hann,
öllum sem
ákalla hann í einlćgni.
Hann uppfyllir ósk ţeirra er óttast
hann,
og hróp ţeirra heyrir hann og hjálpar ţeim.
Ekki mun ég skilja yđur eftir munađarlausa.
Ég kem til
yđar.
Sýniđ enga fégirni í hegđun yđar,
en látiđ yđur nćgja
ţađ, sem ţér hafiđ.
Guđ hefur sjálfur sagt:
Ég mun ekki sleppa
af ţér hendinni
né yfirgefa ţig.
Guđ er oss hćli og styrkur,
örugg hjálp í nauđum.
Bíđ róleg eftir Guđi, sála mín,
frá honum kemur
hjálprćđi mitt.
Hann einn er klettur minn og hjálprćđi,
háborg mín
ég verđ eigi valtur á fótum.
|